Patruus meus quondam praefectus erat in Africa Meridiana. Nunc militia vacat, et agello suo operam dat. Agellus patrui mei non magnus est. Circum villam est hortus. Murus horti non altus est. Rivus est prope hortum, unde aquam portamus, cum hortum irrigamus. In horto magnus est numerus rosarum et violarum. Rosae et violae tibi, mi patrue, magnam laetitiam dant. Tu, Lydia, cum patruo meo in horto saepe ambulas.
In angulo horti sunt ulmi. In ulmis corvi nidificant. Corvos libenter specto, cum circum nidos suos volitant. Magnus est numerus corvorum in horto patrui mei; multi mergi super oceanum volitant. Vos, mergi, libenter specto, cum super oceanum volitatis et praedam captatis. Oceanus mergis cibum dat. Patruum meum hortus et agellus suus delectant; in agello sunt equi et vaccae et porci et galli gallinaeque. Lydia gallos gallinasque curat. Non procul ab agello est vicus, ubi rustici habitant. Nonnulli ex rusticis agellum cum equis et vaccis et porcis curant.
Ex horto patrui mei scopulos albos orae maritimae spectamus. Scopuli sunt alti. Et ora Francogallica non procul abest. Noctu ex scopulis pharos orae Francogallicae spectamus, velut stellas claras in oceano. Quam bellus es, oceane, cum luna undas tuas illustrat! Quantopere me delectat vos, undae caeruleae, spectare, cum tranquillae estis et arenam orae maritimae lavatis! Quantopere me delectatis cum turbulentae estis et sub scopulis spumatis et murmuratis!
